niedziela, 27 kwietnia 2014

Sprzedawcy nie lubią neutralnych komentarzy

Dzisiaj się pośmiejemy. Musiałam, po prostu musiałam to opisać, bo to się nadaje nawet na jakiś wykop. Będzie dużo czytania, przepraszam, ale nie chcę niczego pomijać.
Pewnego pięknego dnia, przechodząc przez ulicę, prawie zderzyłam się z jakąś dziewczyną idącą z naprzeciwka. Coś pociągnęło z dużą siłą, dlatego zaskoczone patrzyłyśmy na siebie, czy na pewno jesteśmy całe. My byłyśmy, moje słuchawki nie. Zaczepiłam się kablem o guzik tej dziewczyny i pociągnęłyśmy tak mocno, że wyrwałyśmy 5 cm kabli. Cierpiałam straszliwie, bo żyć nie mogę bez słuchawek, ale cóż zrobić. Następnego dnia zamówiłam na Allegro nowe. Mogłabym pójść do sklepu, jak zwierzę, ale zapłaciłabym 3 razy więcej. Każdy dzień bez słuchawek jest dla mnie katorgą, dlatego wybrałam przesyłkę priorytetową i poszłam do najbliższego supermarketu po najtańsze słuchawki, takie awaryjne, na przeczekanie (bardzo ciekawe doświadczenie, bo przez słuchawki za 4 zł słyszy się zupełnie inną muzykę). Tydzień później zaczęłam się nieco niepokoić, bo ani listonosza, ani awizo nie było. Słuchawki zamówione 26.03 dotarły dopiero 7.04. Stempel pocztowy na kopercie mówił, że zostały nadane 4.04. Nieco się zirytowałam i zaczęłam zastanawiać, czy nie powinnam za takie opóźnienie wystawić neutralnego komentarza. Jestem grzeczną dziewczynką, więc nie byłam pewna, czy powinnam. Zapytałam o zdanie znajomych, którzy nie są tak nieśmiali jak ja. Jednogłośnie stwierdzili, że neutral to jest najlepszy komentarz, jaki mogłabym dać w takiej sytuacji, być może należy się nawet negatyw. Utwierdzona w przekonaniu o słuszności mojej oceny wystawiłam taki komentarz (przepraszam, nie będzie skrina, bo blogspot nie współpracuje)
"Towar w porządku, gorzej z wysyłką. Zapłaciłam zaraz po zamówieniu - 26.03, a wysłano (priorytet) dopiero 1,5 tygodnia później (data stempla pocztowego - 04.04). Nie jest to wina poczty, bo dotarł już w następny dzień roboczy."
[Odpowiedź z : 11 kwi 2014, 22:31 ] "Przesyłka została wysłana po otrzymaniu wpłaty."
Neutralny, w dodatku zasłużony, komentarz to jeszcze nie koniec świata, prawda? Ale nie dla tego sprzedawcy!
Najpierw pan zadzwonił do mnie o 11:30. Idealna godzina, prawda? O tej porze nikt nie pracuje/studiuje/whatever (godzina jest chyba znacząca, pan dzwoni do mnie w każdy dzień powszedni, zawsze o 11:30. Jeszcze się nigdy nie dodzwonił, ale przez 2 tygodnie mu to nie przeszkadzało). Potem dostałam szalenie błyskotliwy i rzeczowy komentarz NEGATYWNY w odpowiedzi (właściwie dwa, bo kupowałam słuchawki i etui na telefon, w jednej przesyłce)
"STUPROCENTOWY NEGATYWNY KOMENTARZ! NIE POLECAM! UWAŻAJCIE NA TEGO ALLEGROWICZA! SAME PROBLEMY!"
"ZASŁUZONY NEGATYW! TAKICH ALLEGROWICZÓW NIE POWINNO BYĆ NA ALLEGRO! NIE POLECAM! OMIJAĆ!"
Ubawiłam się po pachy, nieświadoma, że to dopiero początek. Poczytałam trochę o polityce Allegro. Nie można unieważnić tylko jednego komentarza, zawsze trzeba jednocześnie komentarze sprzedawcy i kupującego. Dodatkowo Allegro nie miesza się do komentarzy i ma gdzieś to, że ktoś wystawia je niesprawiedliwie. No to nie dziwię się, że wystawiają niezasłużone negatywy za zasłużone neutrale/negatywy. Kupujący raczej nie lubią mieć niesprawiedliwie wystawionych negatywów na swojej stronie, więc chętniej zgadzają się na unieważnienia. Niestety, nie ze mną takie numery, wolę mieć negatywy niż wybielać tego sprzedawcę. Niech sobie następni klienci poczytają.
Sprzedawca rozpoczął też spór, w którym miał jakby inny ton niż w komentarzach.
Nie wiem, jakie rozwiązanie miałam zaproponować, pan raczej nie potrafi cofać czasu, żeby nadać przesyłkę wcześniej. Skoro stwierdził w odpowiedzi na mój komentarz, że wysłał przesyłkę po wpłacie (ha ha ha, no pewnie, że po. Tylko że 1,5 tygodnia po), dałam mu jeszcze możliwość wyjaśnienia sytuacji. Monitoring przesyłek Poczty Polskiej działa znakomicie, więc nie było możliwości pomyłki, ale dobrze, niech mu będzie.

Potem przez chwilę się ponudziłam, bo gadanie do słupa mało mnie bawi.



 Sprzedawca nadal dzwonił codziennie o 11:30. Ja nadal miałam w tych godzinach zajęcia, więc nie odbierałam (zresztą wolę mieć jednak wszystko na piśmie).
I teraz kluczowy moment tej notki. Uśmiejecie się na pewno, bo pan ma niesamowitą wyobraźnię.
Znacie tę legendę o złej Poczcie Polskiej, która gubi wszystkie nierejestrowane przesyłki wysłane przez sprzedawców z Allegro? Te wysłane przeze mnie trafiają w trzy dni nawet do Turcji, a z Allegro rozkradane są wszystkie bez wyjątków. Niesamowity pech. Od dawna już nie wybieram takich przesyłek, bo nie sądzę, żeby były w ogóle wysyłane. Tutaj pan postanowił tę legendę wykorzystać. Gdyby to wszystko było prawdą, sprzedawca byłby godny podziwu, że sam zorientował się, że źle wysłał i nawet bez pytania o to, czy przesyłka doszła, wysłał nową. Buahaha, nope. Są jakieś granice przyzwoitości we wciskaniu ludziom kitu. Bardzo trudno było mi powstrzymać się od ironii, pozwoliłam sobie tylko na leciutką: 
Pan jeszcze dzwonił kilka razy, w czwartek przestał. Łudzę się, że dotarło do niego, że mu nie uwierzyłam i traci czas. Trochę mnie dziwi to, że mu się chciało tak długo się w to bawić. Przecież neutralny komentarz to nic strasznego.
Ubawiłam się trochę przy panu, ale po 10 dniach już mi się ta korespondencja nieco znudziła. Mam nadzieję, że ciąg dalszy nie nastąpi (ale obiecuję dalszą relację, w przypadku kolejnych maili). 

21 maja 2014 r. 
Pan nadal dzwoni. Ostatnio miał kilkudniową przerwę, ale potem wrócił do codziennych telefonów. Raz się spóźnia 18 minut, innym razem dzwoni 8 minut za wcześnie. Skandal, prawda? 
No, to jak zablokować numer i co by panu ewentualnie groziło za nękanie? Jeszcze mnie to bawi, ale pewnie niedługo się znudzę. 

środa, 16 kwietnia 2014

Butelka Bobble - pierwsze wrażenia i oczekiwania

Przyznaję, jestem gadżeciarą. O butelce Bobble słyszałam już jakiś czas temu, ale ta idea jakoś mnie nie porwała. Ponownie trafiłam na nią jakieś dwa tygodnie temu i wpadłam po uszy.
waterbobble.com
Bobble to po prostu butelka, która filtruje wodę. Nic specjalnego, prawda? Mnie przekonała myśl, że będę mogła ją napełnić WSZĘDZIE, zwykłą kranówką. Zabieram na uczelnię pustą butelkę i mam przez cały dzień tyle wody, ile potrzebuję. Piękna perspektywa. Do tej pory piłam bardzo mało wody, bo nie chciało mi się nosić butelek z supermarketu. 1,5-litrowa butelka wystarczała mi na tydzień. Lekka przesada, prawda? Dlatego pomyślałam, że Bobble to coś dla mnie.
Trochę się pojarałam, a przy najbliższej okazji poszłam do sklepu DUKA, żeby pomacać butelki na żywo. Tu już był taki zachwyt, że tydzień później nie wytrzymałam i stałam się szczęśliwą posiadaczką butelki Bobble z czerwonym filtrem. Wybrałam pojemność 550 ml, chociaż kusiła mnie też 380 (niestety, nie była dostępna w moim mieście). Kosztowała mnie 49 zł.
Nie będę udawać, że jestem specjalistką od filtrowania wody. Możecie poczytać o tym gdzieś indziej. Wspomnę tylko, że Bobble używa filtru węglowego. Starcza na 2 miesiące albo 150 litrów wody. Koszt filtra to 30 zł.

Obawy


Najbardziej boję się tego, że butelka szybko się zniszczy. Porysuje się od noszenia w torebce, będzie wyglądała mało estetycznie. Nie chciałabym kupować całej nowej co dwa miesiące, bo to jednak dodatkowe 20 zł do 30 zł za filtr.
Kolejna obawa to mycie. Niestety, zmywarka nie wchodzi w grę (bardzo mnie to boli, chciałam wrzucać chociaż co kilka tygodni). Czytałam o tym, że w środku butelki może pojawić się mało estetyczny osad. Od razu kupiłam więc zwykłą szczotkę do mycia dziecięcych butelek. Mam nadzieję, że nie porysuje mi butelki od środka.

Moje pierwsze wrażenia (po ledwie dwóch dniach użytkowania)


Pierwszy był oczywiście zachwyt ;) Potem byłam już nieco bardziej sceptyczna. Jak dla mnie, woda leci za wolno. Wolałabym się szybko napić niż ciumkać przez dziubek. Co do smaku - nie ma szału. Coś pomiędzy mineralną a kranówką. Butelka przeżyła ze mną zaledwie jeden dzień na uczelni i już jest trochę porysowana. Nie napawa mnie to optymizmem. Butelka wzbudza zainteresowanie. Gdy tylko wyciągnęłam ją na korytarzu uczelni, spotkałam się z pytaniami, co to jest.
Butelka spełnia swoją podstawową funkcję. Sprawia, że mogę pić, ile wody zechcę i faktycznie robię to zdecydowanie częściej. Mam nadzieję, że to nie jest tylko pierwszy zachwyt nad nowym gadżetem.

Na razie jestem zadowolona, ale oczywiście nie jestem w stanie konstruktywnie się wypowiedzieć po tak krótkim czasie. Recenzji po dłuższym użytkowaniu jest w internecie bardzo mało, dlatego za dwa miesiące możecie się spodziewać mojej opinii.

środa, 2 kwietnia 2014

Krystyna Janda ma dosyć kontaktu z rzeczywistością

Powinnam już spać albo chociaż uczyć się niemieckich słówek, ale niestety, w internecie znowu ktoś nie ma racji. Dzisiaj nie ma jej Krystyna Janda. Aktorka, którą zawsze uważałam za bardzo femi. Weszła w skład Rady Programowej Kongresu Kobiet, popierała powstającą Partię Kobiet. Aż tu nagle... na jej blogu pojawiła się taka oto notka. Krystyna Janda oburza się na mężczyzn, że taaacy niewychowani. Najpierw dostało się panu, który śmiał nie pomóc jej przy wkładaniu walizki na półkę pociągu. Tłumaczył się chorym kręgosłupem, taki bezczelny. Następny był pan, który zwrócił aktorce uwagę, że coś jej wypadło, ale nie podniósł tego! Kolejny mężczyzna ukradł jej taksówkę. Szli razem, ale pan był pierwszy i, biedak, nie domyślił się, komu się ta taksówka należy. No przecież nie mężczyźnie. To jeszcze nie koniec horroru pani Jandy. W tramwaju zupełnie nikt nie ustąpił jej miejsca. Wyobrażacie to sobie? Fragmentu o tym, jak to wnuczek koleżanki nie chciał zrezygnować z bajki na dobranoc, pomimo wizyty znanej aktorki, chyba nawet nie chce mi się komentować. Krystyna Janda wyciąga z tego pasma nieszczęść wniosek, że wszystkiemu winne jest wychowanie. Matki rozpieszczają swoich synów, dlatego gdy dorosną, nie przychodzi im do głowy, że powinni być szarmanccy.
No to jeszcze raz, po kolei. Mamy 2014 rok. Mężczyźni nie mają obowiązku usługiwać kobietom, ani odwrotnie.
To naprawdę nie jest oczywiste? Nie rozumiem, zupełnie nie rozumiem, jak można opowiadać się za równouprawnieniem, a jednocześnie wymagać przepuszczania w drzwiach, ustępowania miejsca i buk wie czego jeszcze. Oczywiście nie ma sensu przechodzić ze skrajności w skrajność i oburzać się na tych przepuszczających i wyrażających chęć pomocy. To miłe z ich strony i, przepraszam bardzo, nawet nie wynika z płci. Równie często spotykam się z taką szarmanckością wśród kobiet. Jeśli ktoś chce mi pomóc z wrzuceniem walizki na górną półkę, bardzo się cieszę i dziękuję, choć zdążę już sama sobie z tym poradzić, zanim chęć zostanie wyrażona. Gdy ktoś sobie nie radzi, można poprosić o pomoc, ale nie jest ona obligatoryjna, no błagam. Ten pan naprawdę mógł mieć chory kręgosłup albo mogło mu się po prostu nie chcieć, jest tylko człowiekiem. Aktorce pomogła inna kobieta. To straszne, gender się panoszy po polskich pociągach! Nikt od tego nie umarł, walizki zostały włożone na półkę i zdjęte bez uszczerbku na niczyim zdrowiu.
Mężczyznom stawia się absurdalne wymagania, które zostały nam po czasach, gdy kobiety były słabiutkie i delikatne. Już nie są. Włożenie walizki na półkę to naprawdę nie jest zadanie wymagające udziału strongmana. Przeciętna kobieta poradzi sobie bez trudu. W tramwaju usiąść chce każdy. Każdy jest zmęczony, źle się czuje albo po prostu zapłacił za bilet i uważa, że miejsce mu się należy. Któregoś dnia siedziałam sobie zaczytana w tramwaju, nie zauważyłam wchodzącej starszej pani. Kobieta bez żadnych pretensji zapytała, czy mogłaby usiąść. Ustąpiłam jej miejsca z ogromną przyjemnością. Bez roszczeniowej postawy będzie nam wszystkim łatwiej, po prostu.
(Tak, wiem, mój brat jeździł tramwajami  ze złamaną nogą, z kulami. Nie ustępował zupełnie nikt. Ale to druga skrajność. Kobieta w średnim wieku to jeszcze nie to samo, co niepełnosprawny, kobieta w ciąży czy starsza osoba)
Jeszcze kwestia wychowania. Podpisuję się pod tym obiema rękami - matki są nadopiekuńcze. Sto razy większym problemem jest jednak to, że chłopcy nie mają żadnych obowiązków domowych, w przeciwieństwie do dziewczynek. Równość w sprzątaniu i gotowaniu jest nam bardziej potrzebna niż przepuszczanie w drzwiach.
(Polecam również komentarze do artykułu. Tam z kolei wszystkiemu winne są feministki, bo nie pozwalają się przepuszczać w drzwiach. Zieeew.)